بازتاب «اغراق» در اشعار پایداری قیصر امین‌پور

قیصر امین‌پور از جمله شاعران نامدار معاصر است که در موضوعات مختلفی طبع‌آزمایی کرده است. یکی از این حوزه‌ها ادبیات پایداری است که در آن از جان‌گذشتگی‌ها و جانفشانی‌های هم‌وطنانش را در دفاع از مرزهای ایران‌زمین به تصویر کشیده و با نوآفرینی‌های خیال‌انگیز و جان‌بخشی‌های شگفت‌انگیز پیام و هدف متعالی خود را ابراز داشته است. یکی از شگردهای قیصر در خلق این تصاویر ماندگار، بهره‌گیری از آرایه‌های ادبی است؛ اما نکتۀ تأمل‌برانگیز این است که امین‌پور در موضوعات خاصی مانند ادبیات پایداری که محمل شورآفرینی و حماسه‌آفرینی است از برخی صنایع ادبی بیشتر بهره برده و همین گزینش هنرمندانه سبب شده تا شعرش گیرایی و گویایی زیادی داشته باشد و تأثیر شگرفی بر مخاطب بگذارد. در این مقاله سعی شده است تا با ژرف‌کاوی در مفهوم یکی از آرایه‌های مهم ادبی یعنی اغراق، کاربردهای آن در شعر پایداری قیصر امین‌پور نمایان شود و میزان و چگونگی به‌کارگیری آن در اشعار او مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد.